Użyczenie samochodu do działalności gospodarczej podlega regulacjom zawartym w Kodeksie cywilnym.. Zgodnie z jego treścią, umowa użyczenia zobowiązuje użyczającego do nieodpłatnego udostępnienia rzeczy biorącemu na czas oznaczony lub nieoznaczony. Nie istnieją żadne przeszkody prawne, aby przedmiotem takiej umowy był samochód osobowy wykorzystywany przez przedsiębiorcę w prowadzonej działalności gospodarczej.
Przedsiębiorca korzystający z użyczonego samochodu ma obowiązek rozpoznać z tego tytułu przychód podatkowy. Wartość tego przychodu odpowiada kwocie, jaką przedsiębiorca musiałby zapłacić za wynajem pojazdu o podobnej klasie i wartości na warunkach rynkowych.
W pewnych przypadkach przedsiębiorca może uniknąć konieczności rozpoznania przychodu oraz zapłaty podatku. Zwolnienie przysługuje, gdy użyczenia dokonuje członek rodziny należący do I lub II grupy podatkowej.
Podział na grupy podatkowe:
- I grupa podatkowa: małżonek, zstępni (dzieci, wnuki), wstępni (rodzice, dziadkowie), pasierb, zięć, synowa, rodzeństwo, ojczym, macocha i teściowie.
- II grupa podatkowa: zstępni rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa oraz rodzeństwo małżonków, małżonkowie rodzeństwa małżonków, małżonkowie innych zstępnych.
Osoby nienależące do tych grup są zaliczane do III grupy podatkowej, co oznacza konieczność rozpoznania przychodu podatkowego.
Umowa użyczenia samochodu do działalności gospodarczej niesie za sobą określone konsekwencje podatkowe. Przedsiębiorca, który korzysta z takiego pojazdu, powinien rozpoznać przychód, o ile nie korzysta ze zwolnienia przysługującego członkom I i II grupy podatkowej. Wydatki związane z eksploatacją mogą być częściowo zaliczone do kosztów uzyskania przychodu oraz podlegać odliczeniu VAT w określonym zakresie.
